Tanzimat İdeolojisi, Balkanlarda Osmanlı Mimarisi, Erk,Hükümet Konağı, Politik Mimarlık.

Bu tez, Tanzimat Fermanı sonrası Osmanlı Devleti’nin Rumeli Vilâyetmerkez-lerinde yeni bir anlayış olarak ortaya çıkan ve devletin kentsel mekâna enönemli müdahalesi olan hükümet konaklarını konu etmektedir. Kentsel mekânüzerindeki değişimin göstergesi olan hükümet konakları, Tanzimat’ın siyasi alandakireformları-nın bir uzantısıdır. Genellikle kent merkezinde mimarî özelliğiyle devletotoritesinin ve gücünün göstergesi konumunda kurulan hükümet konakları, siyasaliktidarın geleneksel yapıdan uzaklaşarak ideolojik alanda önemli bir değişikliğeuğradığını bu kamu yapılarıyla göstermiştir. 1864 Vilâyet Nizamnâmesi sonrasıhükümet konağı-nın, taşıdığı sembolik değer ve yerine getirdiği işlevler açısından da,devlet-toplum ilişkilerinin kentin görünümünü ve kentsel yaşamı nasıl değiştirdiğigörülmektedir.Tezin kapsamı Osmanlı dönemi (1839-1922) Rumeli vilâyet merkezlerindekiyönetimin erk ve ideolojisinin temsil mekânları olan hükümet konakları ile sınırlıdır.Arnavutluk, Bosna-Hersek, Bulgaristan, Kosova, Makedonya ve Yunanistan’ı içerenbölgede, incelenen döneme ait Rumeli vilâyet merkezlerinin sayısı on birdir. Bumerkezler; Bosna (Bosna-Hersek), Cezâir-i Bahr-ı Sefid (Kal’a-i Sultaniyye/Çanakkale,Midilli, Sakız, Rodos/Yunanistan), Edirne, Girit (Hanya, Kandiye/Yunanistan),İşkodra (Arnavutluk), Kosova (Priştine/Kosova, Üsküp/ Makedonya), Manastır (Makedonya),Prizren (Kosova), Selânik (Yunanistan), Tuna (Rusçuk/Bulgaristan) veYanya (Yunanistan)’dır.Tezde incelenen zaman diliminin özelliği, çağdaşlaşma arayışının getirdiğihızlı siyasi dönüşümlere sahne olmasıdır. Bu dönemde ilk defa olarak şehir plânlamasıylailgili kanun ve yönetmelikler, şehir tasarımı ve yeni üsluplarda inşa edilenhükümet konağı binalarıyla mimaride siyasi bir görünürlük amaçlanmıştır.